ah benim hayatım!

 Herkese merhabalar,

Beni hatırlayan ya da blogger kullanan,takip eden kaldı mı bilmiyorum ancak yazmam gerektiğini hissettim. En son 2021'de yazmışım üniversite ve gelecek hedeflerimden bahsetmişim.

Ama şu 2 yıl belki de olabilecek en ilginç şekilde yaşandı benim adıma. Aşık oldum,terk ettim,terk edildim,yalnız kaldım,yalnız bırakıldım. Hedeflerime eriştim ama o zamanlar olmayı dilediğim yerlerde değilim. Mühendis olmak isterken şu an bir doktor adayıyım. Hala kendi şehrimdeyim,üniversiteyi ailemin yanında okuyorum.

İnsan tuhaf hissediyor. 19.yaşım yaklaşıyor ve ben 19'umu böyle mi bekliyordum diye düşünüyorum ve maalesef hayal kırıklığı gibi bir his yaşıyorum.

Kendimle ve çevremle ilgili değiştirmek istediğim o kadar çok şey var ki. Giyim tarzım,cildim,hobilerim...

Bir yandan da bir sürü yeni kaygıyla tanıştım. Ailemin,ev düzenimin kalıcı bir şekilde değişmesi,bir zamanlar her gün konuştuğum kişilerle doğum gününden doğum gününe süren bir iletişim,sınıfı geçme stresi,ekonomik kaygılar,manevi kaygılar.

Olmak istediğim kişi miyim bilmiyorum.Geçmişteki ben şimdiki benle gurur duyar mıydı emin de değilim. Belki korkak olduğumu düşünebilir ama ben yine de herkes için en iyisini yapmaya çalıştığımı düşünüyorum. Belki bu yüzden de beni risk almamak,kendini düşünmemekle suçlayabilir ama henüz kendimi düşünmenin sırası gelmedi diye düşünüyorum. 

Kendimi değiştirmek istiyorum çünkü biliyorum ki ben değişirsem dünyam da değişecek.Birikim yapmak istiyorum,her anlamda. Kendimi geliştirmek,değerimin,potansiyelimin farkına varmak istiyorum.

Şu son 10 12 ay beni çok farklı bir noktaya getirdi diye düşünüyorum. Bu kadar içime kapanık değildim,özgüvensiz de değildim,tembel,üşengeç hiç değildim. 

Yaklaşık 15 16 gün sonra dönem bütüme gireceğim. O zamana kadar düzenli olarak ders çalışmak ve yeni rutinlerimi planlamak istiyorum. Spora başlamayı eskisi gibi düzenli okumalar ve yazı çalışması yapmayı çok istiyorum. Daha doğrusu yapacağım. Çünkü artık kendimden taviz vermemi gerektirecek pek bir şey kalmadı gibi hissediyorum. Artık kendimi düşünmek istiyorum. Maddi ve manevi sağlığımı daha iyi bir noktaya getirirsem refahımın da gözle görülür bir şekilde ruh halime yansıyacağını düşünüyorum.

Bu yazıda içimi dökmek istediğim için yayınlasam mı yayınlasam mı çok arada kaldım ama belki bir dost hatırlar,denk gelir diye sanırım yayınlayacağım. 

Umarım bu yazıyı geriye dönüp baktığımda buruk da olsa gülümseyerek okurum.

Yorumlar

  1. Yaşarken zorluklar hiç geçmeyecek bitmeyecek gibi gelir ama sonra hepsi uzak bir rüya gibi geliyor. geri dönmene yazmaya başlamana sevindim.

    YanıtlaSil

Yorum Gönder

Lütfen dilbilgisi kurallarına uyarak yorum yapalım :) Uygunsuz ifadeler kullanmaktan kaçınalım. Yayından alakasız yorumlar onaylanmayacaktır.

Popüler Yayınlar